Marianne Zwagerman | Bnr

Een block, een ban, een schorsing van je social media-account, een slechter plekje in de algoritmes. En daar is het oprukkende fenomeen van de demonetization bijgekomen. De brooddood. Het afsnijden van de geldstroom van media- en meningenmakers, bijvoorbeeld door YouTube. Ja, natuurlijk moest YouTube iets doen toen adverteerders miljoenenbudgetten weghaalden nadat hun boodschappen soms naast videos van afgehakte hoofden en ander gruwelijks opdoken. Maar de Amerikanen schoten door en grijpen nu ook in bij content die langs de randen van de vrije gedachten schuurt. Hate speech is een criterium geworden in het adverteerdersbeleid van YouTube en dan kom je al snel op het hellende vlak van de censuur. In de traditionele mediawereld was er altijd een dikke onwrikbare Chinese muur opgetrokken tussen vrijheid van de makers, bewaakt door standvastige hoofdredacteuren, en de wensen van adverteerders. Ja, ook toen konden adverteerders ervoor kiezen niet in bepaalde kranten of bladen te staan. Maar in het krachtenveld tu