Marianne Zwagerman | Bnr

Ik dacht dat het een kantelpunt zou zijn. Dat de schok niet na een week voorbij zou zijn. Dat het een streep in het zand zou zijn, tot hier en niet verder. Wij bepalen de grenzen aan onze vrijheid, niet jullie. Wij zullen bespotten tot júllie erbij neervallen, niet wij. Was het maar waar.Nep-bomgordels De satire is nog nooit zo fragiel geweest. Die wordt van alle kanten aangevallen, zegt een van de Charlie Hebdo-overlevenden in de Volkskrant. Ze vindt vooral extreem-linkse activisten op haar pad. Mensen die een lezing op een universiteit verstoren door met nep-bomgordels de zaal in te komen omdat de sprekers ze niet aanstaan. De vrijheid van meningsuiting wordt niet alleen bedreigd door jihadisten en radicale moslims, maar ook - zeer luidruchtig - door deze identitair-linkse bewegingen die hun pijlen niet richten op geloofsgekkies of extreem-rechts maar op het gematigde midden. Luister ook | Mooiste media decennium Een vervelende eigenschap van gematigde mensen is dat ze gematigd zijn. Ze trekken geen s

Beeldschermen komen overal, zei Chriet, je kunt zien wie er voor de deur staat en wat de aanbieding bij de kruidenier is. Geld verdwijnt, er komt een pasje om mee te betalen, dat je in je tv-toestel stopt om te zien wat je saldo is. Er komen telefoons, zei Chriet 37 jaar geleden, die worden ingebouwd in je horloge en dan kun je via satelliet met iedereen op aarde contact hebben. Gelukkig kreeg hij ontzettend gelijk. Technologie gooide de wereld open en wij beleefden het mooiste media decennium ooit. Je zou bijna vergeten hoe geweldig dat is in dit decennium van de smartphone en #ophef, door alle aandacht die er de laatste tijd is voor de negatieve kanten zoals privacy schendingen, scherm-verslaving, het teveel aan meningen, het zogenaamde nepnieuws. Luister ook | Column Marianne Zwagerman: CensuurkartelRegelgeving De roep om meer en meer regelgeving wordt almaar luider. Dat is terecht en hoort bij de fase waarin we nu zijn aangeland in de digitale mediawereld. Zonder anarchie ontstaat geen innovatie. Maa

Wat zegt het over ons, ons land, de tv-kijkers, aan het einde van dit decennium? Het decennium van de boze witte man. Is dit echt hoe we 2019 af willen sluiten? Hoe we de jaren tien af willen sluiten? Met monsterkijkcijfers voor geweld? Lees ook | Rematch Rico Verhoeven en Badr Hari in 2021 Zondag waarschuwde de Denker des Vaderlands Daan Roovers in Buitenhof nog maar eens voor die boze mensen. De digitalisering van het publieke debat heeft oude machten verpulverd, constateerde Roovers. Elke burger kan nu zomaar zijn mening formuleren en dat moet een tandje minder, bepleitte ze een paar dagen eerder ook al in de Volkskrant. In dat pleidooi staat behoorlijk wat onzin. Bijvoorbeeld dat online polarisatie een verdienmodel is. Hoe haatdragender de opvatting hoe meer economische waarde, volgens de Denker. Het tegendeel is waar. Vroeger vervloog je mening boven de koffiedamp in de kantine, nu achtervolgt hij je digitaal jarenlang. Ik heb vrienden die serieuze schade opliepen aan hun business omdat hun digitaal

Loodgieters redden meer mensenlevens dan artsen, zonder bouwvakkers kan geen arts haar werk doen. Maar zelfs linkse politici noemen praktisch getalenteerde mensen handen aan het bed of blauw op straat, want ook zij weten niet hoe ze eruitzien. Ze hebben er geen gezicht bij. Lodewijk en Diederik kwamen op school geen praktisch getalenteerde kinderen tegen. Luister ook | Column Marianne Zwagerman: Stuk Want die duwen we bij elkaar in een grauw gebouw aan de rand van een industrieterrein terwijl Lodewijk en Diederik naar het gymnasium gaan aan een gracht. Vanaf je twaalfde jaar kun je praktisch getalenteerde mensen prima ontwijken, zolang je wc niet verstopt raakt. De VARA brengt ze ook nooit in beeld want de omroep was ooit opgericht om arbeiders te verheffen, niet om ze naar elkaar te laten kijken. In plaats daarvan zijn ze zich verheven gaan voelen boven de arbeiders. Jaarsalaris De dubbeltjes en kwartjes van hun leden zijn jarenlang gebruikt om het jaarsalaris van Matthijs Rupsje van Nieuwkerk tot Nooitg

Nu dat opgelost is kunnen we het misschien even over de inhoud hebben. Want de inhoud is stuk. Niet per se de inhoud van talkshows, want die eenzaamheidstherapie voor bejaarden vind ik al jaren overgewaardeerd. Praten hoort op de radio of in een podcast, waarom daar beeld bij moet heb ik nooit begrepen. Kijken naar pratende mensen die je niet kent doe je alleen als je volledig op elkaar en je goudvis uitgekeken bent. Geert Jan Hahn deed dat wel en twitterde: er gebeurt van alles in Nederland, in de wereld. Boeiende ontwikkelingen, op politiek, economisch en sportief vlak. Lopen items van importantie zendtijd mis nu Jamai bij Pauw zit? Van mijn belastingcenten? Luister ook |Ongezien Ja Geert Jan, dat lopen ze. Ik keek op YouTube naar een uiteenzetting van financieel journalist Arno Wellens over het technisch failliet van de Deutsche Bank en hoe dat ons mee zal trekken in een schuldencrisis zonder weerga. Met grafieken, dus beeld bij het praatje was nuttig. Arno waarschuwt al een tijd voor de Brusselse banke

Luister ook |Uitgekotst Nederland De vorige moslimomroep ging in 2010 failliet na een hoop gedoe en een frauderende directeur die zijn zakken vulde met tonnen kick-backs en steekpenningen. Overigens ben ik er al jaren van overtuigd dat dit soort geldstromen op meer plekken door het Mediapark meanderen, maar de moslimbaas was zo stom om gepakt te worden. Een slachtoffer van etnisch profileren? Of het zoveelste voorbeeld van het onvermogen van moslims om zich een beetje effectief te organiseren? Luister terug | Rutger Groot Wassink en Arnold Karskens hebben een heftige discussie (16:34) Na het boerkaverbod zouden ze burgerwachten vormen om hun bedekte zusters te beschermen in het openbare leven. Telegraaf verslaggever Silvan Schoonhoven infiltreerde in een WhatsApp groep waar de broeders dat met elkaar gingen regelen en schreef er een hilarische column over. Middenin een verhitte discussie met honderden appberichten zonder oplossing werd er ineens een VW Polo te koop aangeboden en een naaktfoto van een vro

Op de ochtend van het Kamerdebat riep Thierry Baudet zijn achterban in een filmpje zelfs op lid te worden van een publieke omroep! Het zijn verwarrende tijden voor de rechts-borealen. De omroep waarover Baudet maar ook Geert Wilders zo enthousiast is dat ze hun kiezers manen vooral lid te worden en zo bij te dragen aan een door hen verafschuwd instituut, moet de NPO rechtser maken. Dat is inderdaad hoognodig. Het is alweer tien jaar geleden (!) dat PowNed en WNL om dezelfde reden zijn opgericht, maar die liepen vast in hun eigen hebzucht (PowNed) en het Hilversumse vergadermoeras (WNL) waarin alles wordt afgevlakt naar middelmatige correctheid. De nieuwe omroep-in-oprichting krijgt de geniale naam Ongehoord Nederland. Een naam met misschien wel drie lagen erin; het is van GeenStijlsiaanse spitsvondigheid. Opvallend is dat de oprichters helemaal niet zo ongehoord waren. Arnold Karskens deed decennialang verslag in allerlei media over misstanden in de wereld. Joost Niemöller was tot een paar jaar terug nog te

Zelfs die Niet Te Hebben Hemeltergend Domme Promofimpjes van Klaas Dijkhoff schoten voorbij in een TikTok versie. We kunnen er niet meer omheen, ook volwassenen hebben het Chinese filmpjesplatform ontdekt. Net nu Disney+ de aanval op Netflix opende, Apple ons een streamingabonnement aan wil smeren en Amazon dan toch ook eindelijk de pijlen op ons kleine landje richt. Dat landje waar Netflix meer dan drie miljoen abonnees heeft en op weg is naar 400 miljoen euro omzet. Joop Daalmeijer, ooit belangrijk bij de NPO en nu nog media-influisteraar bij het ministerie van OCW vindt dat zorgelijk. Wie geen Nederlandse media meer consumeert raakt cultureel steeds verder op afstand, betoogt Daalmeijer in De Telegraaf. Mensen die denken dat we in Nederland ook een juryrechtspraak hebben bijvoorbeeld, omdat hun wereldbeeld is gebaseerd op Amerikaanse films en series. Maar je kunt geen muur om Nederland bouwen waar Amerikaanse of Chinese videoproducties niet doorheen komen. En je kunt moeilijk een verplicht kijkquotum i

Vreugde was ook alleen maar op zijn plaats als ze was afgetreden wegens haar aperte leugens in de Kamer en in talkshows over de desinformatie die door statelijke actoren zou worden verspreid om de Nederlandse maatschappij en politiek te destabiliseren. Bovendien blijkt haar koppositie in de media-beschadig-karavaan al overgenomen door partijgenoot Sigrid Kaag. In de week waarin de campagne #Persveilig werd gelanceerd om aandacht te vragen voor de toenemende onveiligheid van journalisten en andere mediamakers in Nederland, vond mevrouw Kaag het nodig om nog wat olie op het vuur te gooien. Want media zijn in Nederland niet te vertrouwen, zei ze op het partijcongres van D66. Ze sprak daar in het Arabisch een groep Syriërs toe die ze op het hart drukte vooral niet te geloven wat ze hier in de media lezen. Als je het onder Assad hebt overleefd, kun je Nederlanders ook wel aan, voegde ze er nog aan toe. Denkt u dat u bijdraagt aan de veiligheid van journalisten door ze af te doen als onbetrouwbare doorgeefluike

De herwonnen goodwill bij politici die de macht van de tech-platformen willen breken is voor Twitter waarschijnlijk hoger dan de omzet die ze verliezen door deze maatregel. Twitteroprichter @Jack Dorsey maakte extra goede sier toen hij bij de aankondiging terugsneerde naar Zuckerberg dat Twitter niet langer politieke leugens verspreidt tegen betaling, een belofte die Zuckerberg niet wilde doen in het Amerikaanse congres. En Jack snapt hoe het werkt: aandacht is net liefde, je moet het verdienen niet kopen. Nou heb ik bij Donald Trump altijd het vermoeden dat hij zijn liefjes koopt, maar hoe je aandacht moet verdienen op Twitter begrijpt hij als geen ander. Meer nog dan liefde is twitteren een eerste levensbehoefte voor Trump. He needs to tweet like we need to eat, zegt zijn adviseur Kellyanne Conway. The New York Times maakte een analyse van het twittergedrag van de president. The Donald blijkt steeds fanatieker te twitteren, hij stuurde in oktober maar liefst 271 tweets in een week. Dat red ik niet eens e

Tegenover Ocasio-Cortez kon Zuckerberg niet anders dan toegeven dat je op Facebook nog altijd met leugens kunt adverteren. Geen groot geheim, want onze eigen mediamagnaat John de Mol stond gisteren weer in de rechtbank tegenover de advocaten van Zuckerberg omdat die het toelaat dat oplichters de Mols foto gebruiken om bezoekers geld uit de zak te kloppen. Thomson had een ander appeltje met Zuckerberg te schillen. Als de baas van het mediabedrijf van de familie Murdoch voert hij al jaren een luidruchtige oorlog tegen Facebook. Hij noemde de blauwe like-duim van Facebook een middelvinger, minachtend opgestoken naar content makers. Hij laakt de complaint compliance van deze onbetrouwbare content jattende club die pas inbindt als de druk van de buitenwereld te groot wordt. Hij noemde Facebook al eens een dystopie, een stinkende door trollen overwoekerde achterbuurt, waar je als adverteerder niets te zoeken hebt. Een plek voor neppers en oplichters. Geen omgeving dus waar Newscorp zijn journalistieke producties

Toen minister Ollongren dit voorjaar de campagne tegen nepnieuws lanceerde wist ze al dat er helemaal geen nepnieuws is waartegen Nederlanders beschermd moeten worden. Ze liet het nog wel onderzoeken door de UvA en publiceerde vrijdag stilletjes, na de start van het reces, een 205 paginas dik rapport waarvan de conclusie helder is: Geen buitenlandse desinformatiecampagne of nep-actiegroepen gevonden. Er is in Nederland geen sprake van de opkomst van namaak-nieuwsorganisaties en nepnieuws en desinformatie is nauwelijks te vinden. Je zou denken: een stevig functioneringsgesprek met de minister die daarna haar excuses aanbiedt voor het ten onrechte veroorzaken van maatschappelijke onrust en het verkwanselen van belastinggeld. Maar nee, de karavaan trekt voort. Het was blijkbaar nog niet genoeg vorige week: het leger inzetten om hardwerkende ondernemende Nederlanders weg te houden van het Binnenhof op de dag dat de oppositieleider voor de rechter stond voor het uitdragen van zijn politieke overtuiging. Nee,

Ik had nu liever een andere hoofdredacteur zien vertrekken: ik wens Marcel Gelauff van de NOS een mooie en langdurige carrière in Vlagtwedde of zon ander spookdorp waar de huizen leegstaan, zelfs in deze tijden van bizarre woningnood. Een plek waar hij weinig schade aan kan richten. Onder zijn verantwoordelijkheid verscheen zaterdag een artikel op de NOS-site met de kop: Nederlanders met familie in IS-kampen hoopvol door Turkse inval. Alsof het hier om helden gaat in plaats van smerige oorlogsmisdadigers die meevochten in meest sadistisch oorlog van de recente geschiedenis. Mannen en vrouwen die we al nooit in Nederland hadden moeten hebben, laat staan dat we ze terug willen. Het afvalputje van de mensheid noemt journalist Harald Doornbos dit geradicaliseerde sadistentuig. En Harald heeft wél recht van spreken, want hij was de afgelopen week weer middenin het Syrische oorlogsgebied. Terwijl Gelauff in het acht uur journaal beelden uitzond van de Syrische staatstelevisie (!) voorzien van een obligaat commen

Want kinderen met grote steekwapens op zak zijn het nieuwe normaal in Amsterdam, zei politiechef Frank Paauw laatst bij AT5. Geïnspireerd door agressieve videoclips waarin kansarme mannen verborgen achter maskers of sjaals stoere taal uitslaan. Het zou lachwekkend zijn als het niet al tot dodelijke slachtoffers had geleid in Amsterdam, net als in Londen en grote Amerikaanse steden. Drillmuziek wordt deze sound of violence genoemd. In Londen laat de politie de clips van YouTube verwijderen, in de hoop de epidemie van doodgestoken jongeren te stoppen. De rappers zien de videos niet als de oorzaak van de moorden maar als een uitlaatklep. Ze laten zien wat zij elke dag meemaken op straat. Politiechef Paauw ziet dat ook: de straatcultuur is aan het veranderen. Komt dat door de videos of weten wij pas wat er in de gettos gebeurt dankzij de clips op YouTube? Het duivelse media-dilemma. Toon je de werkelijkheid, ongeacht de consequenties of laat je stukjes werkelijkheid weg en werk je zo mee aan het creëren van het

Negenduizend. Een documentaire over de doorverkoopindustrie van kleding die wij in de kledingcontainers gooien in de gedachte dat een dakloze of een kind in een arm land er nog wat aan heeft, trok 33.000 kijkers. Afrika-journalist Joost Bastmeijer, die de makers volgde in Kenia, riep op Twitter vertwijfeld uit: hoe kan het dat een goed gelukte docu, gemaakt voor een jong publiek op zondagavond half twaalf wordt uitgezonden?! Wie zit er dan nog naar NPO3 te kijken? Nou niemand, er kijkt namelijk structureel vrijwel niemand naar NPO3. De jonge mensen voor wie de programmas bedoeld zijn zitten nooit voor de tv. De enige reden dat ze op NPO3 worden uitgezonden is dat er alleen fatsoenlijk budget wordt vrijgemaakt voor tv-producties, de potjes voor web-tv zijn schraal. We houden een hele zender zonder kijkers in de lucht om via een U-bocht dure web-tv te maken. Toch zijn er nog altijd Kamerleden die vast willen houden aan de zender, zoals Lisa Westerveld. Ze schreef in het AD dat Minister Slob jongeren wegjaag

Gesteund door slechts 5.000 mensen zit ze wel in de Amsterdamse gemeenteraad. Afgemeten aan de media-aandacht zou je denken dat het omgekeerde waar was. Wij belastingbetalers, pompen elk jaar een miljard euro in publieke media, maar het lukt ze niet om media te maken die een afspiegeling zijn van de politieke kleur en denkbeelden van de bevolking. Gelukkig is er de markt, als de markt werkt zou er geen probleem moeten zijn. Bedrijven moeten de gaten dichtlopen die door marktverstorende subsidiesponsen ontstaan. Ik was blij met de aankondiging dat schrijver Joost Niemöller zou aanschuiven in BNRs Big Five. Niemöller is volgens Geert Wilders 'een van de weinigen in intellectueel en journalistiek Nederland die wakker is en het taboe niet mijdt.' Ik vind Niemöller onmisbaar op Twitter, hij begrijpt de PVV-stemmers en weet nuchter en vrij feitelijk, met argumenten en ondersteunende nieuwsberichten, onder woorden te brengen wat zij vinden. Een prima kandidaat dus voor BNRs Big Five, in de week dat het over de Ned

Het echte feest begint morgen bij de algemene politieke beschouwingen. Als politieke junkie hoef je niets te missen met de live audio- en videostreams die je ook nog kunt downloaden of verrijkt met data over sprekers en zo kunt terugzien en -luisteren. De verworvenheden van moderne media, je kunt ze niet vaak genoeg bejubelen. We hebben geen verslaggevers meer nodig, we kunnen zelf zien wat er gebeurt. Een noodzaak als je de politiek echt wilt volgen want journalisten in Den Haag zijn een soort gesjeesde sportverslaggevers; meer aandacht voor het spelletje dan voor de inhoud. Halfdove verslaggevers want bij debatten die ik volg heb ik vaak het gevoel dat ik bij een andere wedstrijd zat als ik hun samenvatting hoor of zie. Ik zal Frits Wester dan ook niet missen vandaag. RTL Nieuws heeft hem op de strafbank gezet -of naar een afkickkliniek gestuurd, daarover zijn de geruchten niet eenduidig- nadat hij vorige week starnakel de uitzending in kwam om te vertellen over het proces tegen Geert Wilders. Een klap

Ze zien hun Hearstlab als een kas waarin ze de nieuwe bedrijfjes opkweken, niet alleen met geld maar ook met huisvesting, kennis en kunde. De ondernemers mogen een plekje uitzoeken in de indrukwekkende Hearst Tower in Manhattan en een beroep doen op Hearst medewerkers, bijvoorbeeld van legal, webtechnologie en business-development. Die geïnvesteerde tijd betaalt zich, naast de verwachte waardevermeerdering van de startups, ook weer uit omdat de Hearst mensen zo een soort innovatie praktijk-MBA doen in de startup hub. Het is bekende kost in grote bedrijven, zon innovatiespeeltuintje. Bijzonder is dat bij Hearst alleen vrouwelijke ondernemers welkom zijn in de kweekkas. En daarom is het goed nieuws dat de Nederlandse tak van het mediabedrijf, waar bladen als Elle, Vogue, JAN en Quote worden uitgegeven, het lab nu ook in Mutsenparadijs Nederland uitrolt. Want in ons land ben je als vrouwelijke opstarter volkomen kansloos als je geld bij investeerders op wilt halen. Maar 1,6 procent van de gefinancierde start

En toen dit weekend normale mensen de hele dag in hun opblaas-eenhoorn op het water dobberden speurde hij supermarkten af naar pepernoten. Hij vond ze ook nog zodat hij zielsgelukkig klaar zat voor de start van het nieuwe tv-seizoen gisteravond. Want zijn belangrijkste motivatie om de zomer te haten: de mensen plakken en stinken en er is niks op tv. Nou zal ik mensen wier leven om tv kijken draait nooit begrijpen, maar ik snap de opwinding van nu een beetje want het wordt spannend dit seizoen. Heeft John de Mol eindelijk het lek boven voor zijn kwakkelende zenders na een zomer nadenken en schaven? Na het programmeren van talloze flops uit zijn eigen koker vertrouwt hij de vooravond van SBS6 nu toe aan afdankertjes van de publieke omroep. Lingo en Man Bijt Hond zijn uit de kliko gevist waar ze al een paar jaar lagen te rotten. De makers van Man Bijt Hond hebben er vertrouwen in zeggen ze in de Volkskrant want meer dan ooit is er behoefte aan een magazine dat gewone mensen een gezicht geeft. De hardwerkende

Het was ruim twee jaar geleden dat de Telegraaf weer eens het gesprek van de dag bepaalde waar dat vroeger soms dagelijkse, maar zeker wekelijkse kost was. En dan ook nog zon heerlijke valse wederopstanding. Ouderwets van windkracht nul in een vingerhoedje een storm over het Noordzeekanaal weten te maken. Een redacteur van Vrij Nederland zei eens: De Telegraaf is niet de enige krant die perscampagnes ontketent, maar wel de enige die dat doet met hysterische wraakzucht. #Woonbootgate was er een uit het boekje. Het lijkt weleens uit ons collectieve geheugen gewist dat het geen lieverdjes zijn in dat GroenLinkse Jesse-knuffelclubje. Bij de Telegraaf weten ze dat nog wel. Ze beten zich ooit vast in het criminele RaRa-verleden van Wijnand Duyvendak en zijn huidige rol op het podium naast Jesse Klaver doet ze bij de krant knarsetanden. Dan heb je niet meer dan een oude boot een luchtdrukpistool nodig om de wraakzucht aan te wakkeren. Het was smullen voor de Telegraafliefhebber. Alleen zijn er daar steeds min